Η έκθεση αυτή ενδιαφέρεται να αναδείξει το επείγον ως συνθήκη στην οποία καλείται κάποιος να αντιδράσει και να βρει λύσεις - Συνήθως το επείγον προκύπτει από μια διαδικασία που ενώ εξελίσσεται σιγά και αθόρυβα εμφανίζεται αίφνης ή/και ένα ξαφνικό γεγονός- φυσική καταστροφή, πόλεμο, οικονομικό/χρηματιστηριακό κραχ κλπ.

Τα τελευταία χρόνια - στην Ελλάδα αρχικά αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο βιώνουμε ακραίες καταστάσεις που προκύπτουν ξαφνικά ή "ξεσπούν" αίφνης και έχουν ευρεία επίπτωση σε πολιτικό, κοινωνικό ή και ατομικό επίπεδο. Ελλείψει της εύρεσης λύσεως ως αντίδραση/απάντηση δημιουργείται μία νέα συνθήκη στην οποία επιβιώνουμε εντός αυτού του νέου πλαισίου που δημιουργείται –άλλες φορές συνηθίζοντας αυτή τη παθογένεια και άλλες απλά αδιαφορώντας για την ίδια την κατάσταση. Η έννοια του επείγοντος ως κάτι «σύντομο, ξαφνικό» έρχεται σε αντίθεση με την έννοια του μόνιμου. Αυτή την οξύμωρη και παθογενή κατάσταση στοχεύει να σχολιάσει η εικαστική αυτή έκθεση μικτών μέσων.

Ακριβώς αυτή την συνθήκη που συνδιαμορφώνεται μέσα από ετερόκλητα στοιχεία-αντιθέσεις και παράδοξα θέλει να σχολιάσει η παρούσα έκθεση απευθύνοντας ερωτήματα. Αφορμές για συζήτηση αποτελεί η οικονομία στην Ελλάδα και διεθνώς, οι ροές προσφύγων, η έννοια της ταυτότητας που αναδιαμορφώνεται και ανασκευάζεται, η παράδοση, αλλά και θέματα που αφορούν το ενδόμυχο και το εσωτερικό και αντλούν το προβληματισμό τους από το διεθνές πολιτικό προσκήνιο - (κατάσταση στη Τουρκία, εκλογές στην Αμερική, Brexit) και μετουσιώνονται σε ιδέες σκέψεις αλλά και ένα παγκοσμιοποιημένο "ντόμινο" όπου επικρατεί ο φόβος, η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα.