Μπαίνοντας στο Εργαστήριο Μύθων του Αντωνάκη, επισκεπτόμαστε ένα κουκλόσπιτο φτιαγμένο από σπουδές δωματίων, τοπία φόβων και εξουσίας, όπου περιπλανιούνται ζώα, τέρατα, αγόρια και αυτοκράτορες. Κάθε έργο είναι επιφάνεια όπου κάτι επιστρέφει· μια σκηνή που ξαναστήνεται, όντα που κατοικούν τα όρια του σώματος, του φύλου, της ταυτότητας. Δεν γνωρίζουμε αν είναι στοιχειωμένο ή αρχειακό, καταφύγιο ή εφιάλτης. Όμως μνήμη και φαντασία, φόβος, επιθυμία και εμμονή μοιράζονται τον ίδιο χώρο, και οι ιστορίες ξαναγράφονται λίγο διαφορετικά κάθε φορά.

Απόσπασμα από το κείμενο της Νίκης Σούμπαση που συνοδεύει την έκθεση.