Κοιτά πως χάνονται οι δρόμοι

μες στους ανθρώπους …

…

Οι θόρυβοι στις ταινίες και στα όνειρα είναι εκκωφαντικοί

μόνο στο φόβο και στη ζωή

οι πόρτες κλείνουν αθόρυβα πίσω.

Το φιλμ στις ταινίες είναι χρωματιστό.

Στη ζωή μαυρόασπρο

—Κατερίνα Γώγου (από το ποίημα Ιδιώνυμο, 1980)

Χρησιμοποιώ φιλμ σούπερ 8 ή μια αναλογική φωτογραφική μηχανή.

Εξερευνώ την αστική τοπογραφία και καταγράφω την πολιτική πραγματικότητα μέσα από δημόσια γλυπτά και αντικείμενα στο αστικό κέντρο της πόλης, όπως η Αθήνα. Αυτό γίνεται κυρίως κατά το τέλος της ημέρας και τις αρχές της νύχτας, με έναν μοναχικό τρόπο, χωρίς κινηματογραφική ομάδα. Κοιτάζω τους χώρους που συνδέονται με την ανάμνηση - λίγο πριν να μην είναι. Στο σημείο λίγο πριν την απώλεια. Το φιλμ μου παρέχει την υφή και τον απροσδιόριστο χρόνο μιας ποιητικής αφήγησης. Σκέφτομαι την μουσική που έρχεται από την ελληνική σκηνή της δεκαετίας του ‘80.

Δεν υπάρχει επιστροφή, διόρθωση και μοντάζ  όταν κινηματογραφώ η φωτογραφίζω με φιλμ.

Οθόνη 1

Ομόνοια μουσείο φεγγάρι, 2024, σούπερ 8 φιλμ μετατροποιημένο σε ψηφιακό αρχείο, 2:53 λεπτά

Προπύλαια το βράδυ πολυτεχνείο, 2024, σούπερ 8 φιλμ μετατροποιημένο σε ψηφιακό αρχείο, 1:17 λεπτά

Αρχαιολογικό μουσείο μέσα, 2024, σούπερ 8 φιλμ μετατροποιημένο σε ψηφιακό αρχείο, 2:29 λεπτά

Θεατράκι, 2024, σούπερ 8 φιλμ μετατροποιημένο σε ψηφιακό αρχείο, 2:54 λεπτά

Κοιμωμένη, 2024, σούπερ 8 φιλμ μετατροποιημένο σε ψηφιακό αρχείο, 2:24 λεπτά

Οθόνη 2

Πλατεία Αμερικής, 2024, σούπερ 8 φιλμ μετατροποιημένο σε ψηφιακό αρχείο, 2:19 λεπτά

Βιογραφικό σημείωμα:

Η Κατερίνα Κομιανού είναι καλλιτέχνης με έδρα την Αθήνα. Τα υλικά με τα οποία δουλεύει: κάμερα σούπερ 8, φωτογραφική μηχανή, ασπρόμαυρη φωτογραφία, μπρούτζος, κασετόφωνo, βίντεο κάμερα, σχέδια. Σπούδασε γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (2013-2018) και είναι υποψήφια για μεταπτυχιακό στο τμήμα Σχεδιασμού-Χώρου-Πολιτισμού του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Ομαδικές εκθέσεις περιλαμβάνουν: Outraged by Pleasure, επιμέλεια Νάντια Αργυροπούλου, κτίριο Nobel, Αθήνα (2023), Plasmata II, επιμέλεια Αφροδίτη Παναγιωτάκου, Γιώργος Τζιρτζιλάκης, Πρόδρομος Τσιάβος και Δάφνη Δραγώνα, Ιωάννινα (2023),  Tes Mais, επιμέλεια Florent Frizet, GB Agency, Παρίσι (2023), The Same River Twice, επιμέλεια Natalie Bell και Margot Norton, ΔΕΣΤΕ και New Museum στο Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα (2019). Ατομικές εκθέσεις περιλαμβάνουν: Ο δρόμος μου και οι ταινίες που ονειρεύομαι (με τον Μενέλαο Καραμαγγιώλη), σε επιμέλεια Πάνου Φουρτουλάκη και Τίτου Νουβένς, Βατσαξή 6, Αθήνα (2022), και Κειμήλια στο Radio Athènes (2024). Ήταν υπότροφος Artworks Fellow (Πρόγραμμα Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος) το 2019. Εκανε συχνά DJing στο ιστορικό κλαμπ Rebound.

Η έκθεση Κειμήλια στο Radio Athènes πραγματοποιείται με τη γενναιόδωρη υποστήριξη του Onassis Culture.

Κειμήλια

Μες στο συρτάρι ασάλευτη ζει η σιωπή.
Εικόνες που μένουν σε κόντακ χαρτί
Φιγούρες γκροτέσκες, χαμένες ψυχές
Φοβάμαι και τρέχω στην μαύρη σοφίτα
χαμένη στα δάση του χτες.
Φωνές που σαρκάζουν μες στο σκοτάδι
λένε πως είμαι θνητή.
Ρίχνω το βλέμμα και φτύνω καπνιά.
Φοβάμαι την πλήξη, βαριέμαι που ζω.

—Metro Decay, 1983