Τα σύγχρονα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αναγνωρίζοντας το γενεαλογικό τραύμα που κουβαλάει η ιστορία καταδίωξης των μαγισσών, επιστρέφουν στις ιεροτελεστείες που ακολουθούσαν αυτές, και τις εμπλουτίζουν, με απώτερο στόχο την επανάκτηση ελέγχου πάνω στο σώμα.
Για παράδειγμα, διάφορες περιοχές του TikTok (π.χ. witchtok, queertok, selfcaretok κ.α.) κάνουν συχνά λόγο για την χαλάρωση των ρυθμών της ζωής (slow down). Σε αντίθεση με το μοντελό συνεχούς ανάπτυξης του κεφαλαίου όπου το σώμα λαμβάνει ταυτότητα μηχανής, προκύπτει η ανάγκη αναζήτησης και κατανόησης της ταυτότητας του σώματος στο σήμερα.

Στο “Rituals of a Matriarchal Utopia” η Ιωάννα Μπάκα, εξερευνά προσωπικές αλλά και συλλογικές τελετές που επιχειρούν να μας εισάγουν και να μας εξοικειώσουν με μια fem/queer ουτοπία. Χρησιμοποιώντας πολλαπλά εικαστικά μέσα, καταλαμβάνει τον χώρο του HGW STD., και δημιουργεί τη δική της μυστικιστική τελετή αυτοφροντίδας.
Τόσο η φροντίδα, όσο και η αυτοφροντίδα, αποτελούν γλώσσες που προέκυψαν τραύμα, με στόχο την κατανόηση τ* εαυτ* αλλά και την συλλογικοποίηση.

Ο κοινωνικός πόνος και το τραύμα, σε συνδυασμό με τους φυσικούς πόνους που βιώνει το εκάστοτε fem/queer υποκείμενο, το παραλύουν και το απομονώνουν σωματικά και ψυχικά. Παράλληλα το αναγκάζουν να βρει μόνο του τρόπο να επιβιώσει και να υπάρξει.
Πώς λοιπόν ένα fem/queer άτομο ξεφεύγει από την επιβολή ταυτοτήτων της γρήγορης οικονομίας, της πατριαρχίας και του συντηρητισμού; Τι όπλα διαθέτει, προκειμένου να ανακαλύψει τις ταυτότητες που το ικανοποιούν; Γιατί αναγκάζεται να δημιουργήσει ουτοπίες; Πώς αντίστοιχα μπορεί να οικοδομήσει κοινότητες μαζί με άλλα εξίσου καταπιεσμένα υποκείμενα;

Curated by: Socrates Stamatatos