Η Αίθουσα Τέχνης ΠΕΡΙΤΕΧΝΩΝ Καρτέρης, εγκαινιάζει την πρώτη ατομική έκθεση γλυπτικής της Χριστίνας Ευδοκίας Καλογεροπούλου με τίτλο: "METALLAXIS", την Πέμπτη 27 Απριλίου 2023. Την επιμέλεια της έκθεσης φέρει η Ιστορικός της Τέχνης ΕΚΠΑ, ΜΑ Δημοσιογράφος και μέλος της AICA Ελλάδος, Νικολένα Καλαϊτζάκη. 

Η Ιστορικός Τέχνης και Επιμελήτρια, Νικολένα Καλαϊτζάκη, σημειώνει στον κατάλογο της έκθεσης:

"Πώς θα μπορούσε άραγε να κυλάει η ζωή εντός του σάρκινου, ανθρώπινου μικρόκοσμου αν στο πλευρό μας είχαμε "ορκισμένους" συμμάχους, ισχυρούς, μαχητικούς και πολυδιάστατους, φουτουριστικούς μηχανισμούς - Έμβια Όντα - προϊόντα μιας ΜΕΤΑΛΛΑΞΗΣ -, που ανά πάσα στιγμή θα μπορούσαν να τεθούν στην διάθεση μας ως αμυντικά, κι ενίοτε επιθετικά όπλα; Ως ανιχνευτές κινδύνου, προάγγελοι, και επάγρυπνοι ενθυμητές, ασπίδες προστασίας και πολύτιμα, δικά μας, φυλαχτά ταγμένα στην υπηρεσία/προστασία του εύθραυστου "Εγώ" και της πληγωμένης, θνητής, αυτοαναφορικότητας μας;

Ένθετα μέλη επάνω στο ανθρώπινο σώμα συχνά φορεμένα, επιλεγμένα μέρη, αποσπασμένα, που λειτουργούν αυτόνομα ή αλληλεπιδραστικά, τα ιδιαίτερα "πλάσματα" της Χριστίνας Καλογεροπούλου, με μεταλλική καρδιά, και επιβλητική όψη, η οποία παραπέμπει διακριτά σε αναγνωρίσιμες αρχετυπικές φόρμες που προέρχονται από έμβια όντα, από το ζωικό ή το θαλάσσιο βασίλειο, πρωταγωνιστούν σε μία ενδιαφέρουσα συνθήκη ορισμένη, το δίχως άλλο, από το στοιχείο του παράδοξου.

Στο μεταίχμιο μεταξύ ενός υποτυπώδους ρεαλισμού της φόρμας, και μιας ζωηρής και παράτολμης επιστημονικής φαντασίας, τα απόκοσμα αυτά "πλάσματα", σμιλεμένα από συμβολισμό, αιτία και αιτιατό, εισβάλλουν στην πραγματικότητα μας, προορισμένα να αγκαλιάσουν το ανθρώπινο σώμα στοχεύοντας κεντραρισμένα στην ανθρώπινη ψυχή, στον ανθρώπινο νου. Με τις μεταφυσικές τους ιδιότητες παρεμβαίνουν καθοριστικά στην ανθρώπινη συνείδηση και αναπτύσσουν αλληλεπιδραστικές συνδέσεις με τις σκέψεις και τα συναισθήματα. Αντανακλούν ψυχικές καταστάσεις, ανακαλούν φόβους, ζωντανεύουν επιθυμίες, ήχους, φωνές, ελπίδες και όνειρα.

Και έτσι όπως ανασύρουν μνήμες, έχουν την δύναμη να θεραπεύσουν τραύματα. Ακολούθως, όπως θεραπεύουν τραύματα, τα απόκοσμα "πλάσματα" οδηγούν τους ανθρώπους, μέσα από τις διάφορες, προηγηθείσες διεργασίες να φτάσουν στο μονοπάτι της δικής τους "εσωτερικής μετάλλαξης", υπογραμμίζοντας την τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης, όσο και την αξία της διαδρομής. Ίσως, τα "πλάσματα" αυτά, να αποβαίνουν, τελικά, στην κατασκευασμένη μας αυτή συνθήκη, στους κεντρικούς ρυθμιστές των πραγμάτων".