Το έργο Holding Strategies εστιάζει στις επιθυμίες που δεν γίνονται αντιληπτές, στις καθημερινές εντάσεις μεταξύ δύο σωμάτων. Είναι ένα ντουέτο-κολάζ από σκηνές και ενσώματες απεικονίσεις, αναφορές σε ταινίες όπως Paris, Texas (Wim Wenders) και The Fugitive Kind (Sidney Lumet), σε φωτογραφίες σεξεργατριών από το 1900, στην ιστορία της τέχνης και σε αρχαιοελληνικά αγάλματα αλλά και σε αγώνες πυγμαχίας. Κατά το Holding Strategies γινόμαστε παρατηρητές δύο σωμάτων που έχουν επι-
λέξει το ένα το άλλο και δεσμεύονται να μοιραστούν αυτό το χρόνο μαζί. Η επαφή, η εργασία που εμπεριέχεται στο να κρατάς και να κρατιέσαι οπτικοποιείται και μετατρέπεται σε ένα ενεργό πλαίσιο διαπραγμάτευσης. Τα σώματα στέκονται, ευθυγραμμίζονται και συγκρούονται με κέντρο ένα παγκάκι, οι κινήσεις μπλέκονται με τις λέξεις, αγκιστρώνονται, αγκαλιάζονται, η ρουτίνα γίνεται χορός. Η ένταση στον ήχο ανεβαίνει και ο χώρος του εργοστασίου μετατρέπεται σε πίστα χορού. Ο ρυθμός διαπερνά τα σώματα και διαχέεται πέρα από το οριοθετημένο όριο των θέσεων που συνήθως βρίσκουμε σε δημόσιους χώρους. Το παγκάκι, ως σημείο συνάντησης του προσωπικού με το πολιτικό οργανικά εξαπλώνεται, περικλείοντας όλο το πλαίσιο δράσης. Μέσω του ήχου και της κίνησης, τα υλικά όρια αμφισβητούνται, όπως και τα όρια των σχέσεων.

Οι καλλιτέχνιδες αποτυπώνουν κινησιολογικά τις δυναμικές που αναδύονται μέσα από τα παιχνίδια ρόλων και τις σχέσεις εξουσίας. Το έργο εξετάζει τη δουλειά που χρειάζεται για να συγχρονιστείς, να αναθερμάνεις την επιθυμία, να αφουγκραστείς, να πάρεις χώρο και να αφεθείς. Οι επαναλαμβανόμενες προσπάθειες διαμόρφωσης των δικτύων προσωπικής επικοινωνίας, μέσα σε μια σχέση επιθυμίας και απώθησης, γίνονται το επίκεντρο και καθρεφτίζουν μια ενστικτώδη ανάγκη για τριβή μεταξύ δύο σωμάτων, που προσπαθούν να δημιουργήσουν έναν οικείο χώρο για ανταλλαγή.

Η Μαρίνα Μήλιου-Θεοχαράκη (1990, Ελλάδα) είναι περφόρμερ, χορογράφος και επιμελήτρια τέχνης με έδρα την Αθήνα. Είναι απόφοιτη του Chelsea College of Art & Design του Λονδίνο, και του School of the Art Institute του Σικάγο. Χορογραφεί γεγονότα που ερευνούν την πολιτική της φιλοξενίας (performing hosting) και αναζητεί πως αυτά μπορούν να σχεδιαστούν, να προκαλέσουν και να προσαρμοστούν προς κάθε κοινό. Συχνά διερευνά τις εκφράσεις ενός σώματος μέσα σε προκαθορισμένα κοινωνικοπολιτικά περιβάλλοντα. Γράφει, χρησιμοποιεί τη φωνή της, κινείται και δημιουργεί έργα που αντλούν από θεματικές του φύλου, του ανοίκειου, της προσωπικής έκθεσης, της ευαλωτότητας, της τρυφερότητας και των σχέσεων. Θέτει υπό αμφισβήτηση τις έννοιες της έκθεσης, της απόστασης και της εγγύτητας, όπως και τον τρόπο με τον οποίο αυτές επιτελούνται ως απάντηση σε επιθυμίες που θεωρούνται δεδομένες. Μελετώντας την πολυεπίπεδη ιστορικότητα της φωνής, επιχειρεί να την ενδυναμώσει παρατηρώντας τις ερμηνευτικές της παραλλαγές. Μελετά τις σχέσεις της φωνής με το φύλο και το συνε-
χώς μεταβαλλόμενο παιχνίδι ρόλων μεταξύ υποκειμένου και αντικειμένου. Τι αποτελεί γεγονός και πώς το αφηγούμαστε; Το έργο της έχει παρουσιαστεί σε διάφορους χώρους και μουσεία στην Ελλάδα, στις ΗΠΑ και στην Βιέννη. Η Μήλιου-Θεοχαράκη συμμετείχε στο προγράμματος φιλοξενίας καλλιτεχνών του Hatch Resident του Chicago Artists Coalition το 2016, του Onassis Air στην Αθήνα το 2019, και στο πρόγραμμα danceWEB του ImPulsTanz – Vienna international Dance Festival το 2019. Το 2018 συμμετείχε στο εργαστήριο Breaking Art για συνθέτες και χορογράφους στο Μέγαρο Μουσικής Αθη-
νών. Την περίοδο 2016-17 ήταν σύνδεσμος της ΑΣΚΤ και βοηθός επιμέλειας για την documenta 14 στην Αθήνα και στο Κάσελ, και έχει επίσης εργαστεί για δύο χρόνια μαζί με την χορογράφο Αλεξάνδρα Μπαχτσετζή ως παραγωγός. Σήμερα εργάζεται στην ομάδα επιμέλειας και παραγωγής του Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών & Μουσικής Β&Μ Θεοχαράκη και είναι Διευθύντρια Παραγωγής του προγράμματος σύγχρονης τέχνης, THF Raw.

Η Marianne Tuckman (1994, Μεγάλη Βρετανία) είναι περφόρμερ, χορογράφος, συντονίστρια εργαστηρίων και συγγραφέας με έδρα το Βερολίνο και το Leeds. Έχει μεταπτυχιακό στη δημιουργική γραφή από το Πανεπιστήμιο του Swansea στην Ουαλία (2022), όπου ερεύνησε τη σχέση μεταξύ κειμένου και ενσώματης περφόρμανς. Η επικοινωνία ιστοριών είναι αυτό που κινητοποιεί τη Marianne να δημιουργεί έργα που συνδυάζουν χιούμορ, ποιητικές μεταφορές, και συζήτηση. Ως χορογράφος, επιχειρεί να δημιουργεί χώρους για διεύρυνση του διαλόγου μεταξύ διαφορετικών κοινωνικών ομάδων, ενώ την απασχολεί η ενσώματη και η συναισθηματική επίδραση της πολιτικής. Αφότου αποφοίτησε από το Northern School of Contemporary Dance στο Chapeltown του Leeds, το 2015, με Βραβείο Συγγραφής, έχει παρουσιάσει τα καλλιτεχνικά της εγχειρήματα σε δι-
άφορους χώρους ανά την Ευρώπη και τη Νότια Αμερική, μεταξύ αυτών στο Arts Printing House (Λιθουανία), στο Hasta Trilce (Μπουένος Άιρες), στο Blue Elephant Theatre (Λονδίνο) και στο Acker Stadt Palast (Βερολίνο). Είναι υπότροφη του Onassis Air residency για το έτος 2022/23 στην Αθήνα. Η Marianne είναι επισκέπτρια-καθηγήτρια του Northern School of Contemporary Dance.

Η έρευνα της performance Holding Strategies έγινε στο πλαίσιο του προγράμματος Onassis AiR
Παραγωγή Blow-Up με την υποστήριξη του Onassis AiR
Powered by ΔΕΗ

Ιδέα / Χορογραφία / Υλοποίηση: Μαρίνα Μήλιου-Θεοχαράκη, Μarianne Tuckman
Επιμέλεια ήχου / Ηχητικός Σχεδιασμός: Δημήτρης Πατσαρός
Μουσική: Afrorack
Σκηνογραφία: Laure Jaffuel