Το στοιχείο της άμμου και του εδάφους βρίσκεται σε όλα τα έργα μέσα από τις διαφορετικές παραλλαγές. Οι εικόνες είναι περικλειόμενες και στιλβωμένες μέσα από την καύση των χρωμάτων του σμάλτου. Στις εγκαταστάσεις κρύβονται θαμμένα αντικείμενα κάτω από λεπτά στρώματα πηλού και χρώματος, προσθέτοντας στην εκτυλισσόμενη μέσα από τα εκθέματα αφήγηση.

Ο Ιβάν Μαστερόπουλος έχει μια ζωηρή και ειλικρινή ματιά στα θέματά του, επισημαίνοντας μια στρεβλή πραγματικότητα, απεικονίζοντας τις ανθρώπινες μορφές να κατακλύζονται από το περιβάλλον τους. Δημιουργεί πυκνές και εκλεπτυσμένες επιφάνειες μέσα από κολάζ διαφορετικών πηγών – στιγμιότυπα, αποσπάσματα εφημερίδων, αρχεία ιστορίας και προσωπικές φωτογραφίες, οι οποίες στη συνέχεια χειραγωγούνται για να δημιουργήσουν μια φανταστική αφήγηση σε έναν απροσδιόριστο τόπο και χρόνο μέσου του συνδυασμού εικόνων του παρελθόντος με έννοιες του μέλλοντος. Η ανθρώπινη φιγούρα είναι στο επίκεντρο, συχνά φτιαγμένη με μια μονοκονδυλιά που μας θυμίζει αρχαιοελληνικά σχέδια, αιωρούμενα μέσα από τη ζωγραφική επιφάνεια φτιαγμένα από  παχιές χρωματικές επιστρώσεις.