Oι τουλίπες είναι η αφορμή για μία διαδρομή που ξεκινά από τη φύση και διατρέχει την ανθρώπινη ύπαρξη. Υπερμεγέθεις, όσο σχεδόν μία ανθρώπινη φιγούρα, αποκτούν τη μοναδικότητα αλλά και την μοναχικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Η εικαστική απόδοση της έντασης και της καθαρότητας των χρωμάτων τους, της ομορφιάς της φόρμας τους, κυρίως σε χαρτί με χρωματιστά μολύβια και σινική μελάνη, τις μεταμορφώνει σε κάτι πέρα από ένα απλό λουλούδι. Η απεικόνιση της άνθισης ως κορυφαία στιγμή της ζωής είναι μία συνηγορία υπέρ των δυνάμεων της ζωής, οξυγόνο και φως σ’ ένα περιβάλλον όλο και πιο ασφυκτικό και σκοτεινό.