Τον δέκατο πέμπτο αιώνα, σε πολλά παλάτια και σπίτια στην Ιταλία, και αργότερα σ’ όλη την Ευρώπη, παρατηρούμε την εμφάνιση των studioli. Αυτά τα μικρά δωμάτια, κρυμμένα από τη δημόσια θέα, έγιναν χώροι περισυλλογής όπου οι ιδιοκτήτες τους αποτραβιούνταν για να διαβάσουν, να γράψουν, να συγκεντρώσουν έργα τέχνης, βιβλία, χειρόγραφα, πολύτιμα αντικείμενα, καθρέφτες, μουσικά όργανα, και να δεχτούν περιστασιακά φίλους και επισκέπτες.

Προσεγγίζοντας το studiolo ως έναν χώρο που ενεργοποιεί συζητήσεις σχετικά με τα δίκτυα ανταλλαγής, την κυκλοφορία των αντικειμένων, το έργο τέχνης ως υλικό σημαίνον όπου εγγράφονται κατηγορίες επιθυμίας και γούστου, εγκαινιάζουμε αυτόν τον κύκλο εκθέσεων με μια εγκατάσταση του Γερμανού καλλιτέχνη Michael Krebber που ανήκει σε ιδιωτική συλλογή.

Ο Michael Krebber (*1954, Κολωνία) έχει χαρακτηριστεί δανδής, φυγόπονος, αυτο-αναφορικός, κάποιος που ζει διπλή ζωή. Μέσα από το καλλιτεχνικό του έργο, αλλά και μέσω της διδασκαλίας στη Σχολή Städel της Φρανκφούρτης, απ’ όπου αποχώρησε το 2016, έχει επηρεάσει σημαντικά τη γερμανική σκηνή. Ο ίδιος αναφέρεται συχνά στη φιγούρα του «Κυρίου Τεστ» του Πωλ Βαλερύ. Στον πρόλογο του καταλόγου της έκθεσής του «Puberty in Teaching» (2008) o Krebber γράφει: «Ο Χερ Κρέμπερ είναι μια προσαρμογή του Κυρίου Τεστ, που είναι ανίκανος να ταυτιστεί με οποιονδήποτε ρόλο, όποιος κι αν είναι αυτός, και που γνωρίζει επίσης πως ακόμα και η πλαστογραφία μπορεί να πλαστογραφηθεί».

«Θα ήθελα να προσπαθήσω να είμαι μετα-δημιουργός, μετα-δανδής, μετα-κόντρα-στην-αυθεντικότητα, μετα-διχασμένη-προσωπικότητα και ούτω καθεξής.»

«Studiolo» είναι ο τίτλος μιας σειράς εκθέσεων έργων τέχνης που προέρχονται από ιδιωτικές συλλογές στην Αθήνα.

Για το Studiolo #1 ανακατασκευάζουμε την ατομική έκθεση του Michael Krebber «Ohne Titel, bitte nicht wegwerfen. Die falschen Bäume anheulen» [Untitled, please don’t throw it away. Barking up the wrong tree], που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Galerie Christian Nagel στο Βερολίνο (11 Ιανουαρίου - 1 Μαρτίου 2003).