Η έκθεση προσεγγίζει το ζήτημα της «χειρωνακτικής πρακτικής ως δύναμη», ως δυνατότητα δράσης για τη σχεδιαστική  κατανόηση  και την καλλιτεχνική αυτονομία. Στο επίκεντρο αυτής της αφήγησης βρίσκεται η έρευνα γύρω από τον Ροβινσώνα Κρούσο ως κατασκευαστή (maker). Η έκθεση αναφέρεται στο παράδειγμα του ήρωα του Daniel Defoe,  ο οποίος – ενώ βρέθηκε αρχικά σε αδιέξοδο – επιβεβαιώνει την αξία του όταν αναγκάζεται, υπό συνθήκες κρίσης, να δραστηριοποιηθεί και να  καταπιαστεί με πρωτόγνωρα ζητήματα που απαιτούν την επινόηση και την εύρεση  λύσεων. Την περίοδο που ένα μεγάλο μέρος από τα μόνιμα εκθέματα του 19ου αιώνα, από τον 3ο όροφο του Μουσείου Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού, έχουν μεταφερθεί στην Πειραιώς 138 για την επετειακή έκθεση «1821. Πριν και Μετά», τα νέα έργα που εκτίθενται στη θέση τους προτείνουν μια νέα χρήση των χώρων των μόνιμων συλλογών που βρίσκονται σε μεταβατικό στάδιο.

Η κριτική δυναμική της χειροτεχνίας, η οποία σχετίζεται με την αναζήτηση αυθεντικότητας και την απόρριψη της μαζικής παραγωγής, γίνεται εδώ μέσο αλλά και στρατηγική πρακτική για τον επαναπροσδιορισμό των ιεραρχήσεων σε όλα τα στάδια της σύλληψης, της εκτέλεσης και της παραγωγής του σχεδιασμού. Οι 36 καλλιτέχνες παρουσιάζουν έργα, πολλά από τα οποία φτιάχτηκαν ειδικά για την έκθεση, μέσα σε αυτόν τον γεμάτο νοηματοδοτήσεις χώρο, προτείνοντας εκδοχές πρακτικών όπως η επανάχρηση, το DIY, η επιδιόρθωση και το bricolage, αλλά και μια διαφορετική χρήση των μουσειακών συνθηκών θέασης του έργου τέχνης. Ενεργοποιώντας εκφραστικά μέσα από όλο το φάσμα της δημιουργικότητας και ερμηνευτικές έννοιες όπως η  εργασία, η παραγωγή, η επιτέλεση, η λειτουργικότητα, η έκθεση διερευνά τη σχέση μεταξύ αυτονομίας της τέχνης και «ετερονομίας» της καθημερινής ζωής.