Μία τυπική, ελληνική, οικογενειακή κατοικία του 50’ στα Καμίνια, στον Πειραιά. Παράλληλα, από το 1992, το ΥΔΡΟΕΞΠΡΕΣ, ένα ενεργό κατάστημα υδραυλικών και το γκαράζ για δύο μηχανάκια 125cc. Από το 2019 το εργαστήριο μίας καλλιτέχνιδας - η οποία συνδιαλέγεται με την οικογένεια, τους πελάτες της επιχείρησης και τη γειτονιά. Ένας υβριδικός χώρος που συστεγάζει έναν καλλιτέχνη, έναν υδραυλικό και κουβαλάει τις μνήμες πέντε γενεών.
Μέσα στα πλαίσια του πειραματισμού και με αφορμή αυτή τη συστέγαση ξεκινάει το Hydroexpress Project, μία πρωτοβουλία της Μαρίνας Παπαδάκη, το οποίο δανείστηκε το όνομα από το κατάστημα υδραυλικών.
Ένα Project σε διαρκή εξέλιξη, κατά την διάρκεια του οποίου, τα επεισόδια που θα λαμβάνουν χώρα και θα παρουσιάζονται στον χώρο θα συνοδεύονται κάθε φορά από μία δημοσίευση με σκοπό την δημιουργία ενός αρχείου. Στόχος, η ανάπτυξη διαφόρων κοινωνικοπολιτικών ζητημάτων που απορρέουν από τον συγκεκριμένο χώρο – τόπο. Έχοντας κατά νου αφενός την οικονομική εκμετάλλευση του χώρου ως τον κύριο λόγο μετάλλαξης του μέσα στο χρόνο, αφετέρου την κοινωνική θέση που κατείχαν κάθε φορά τα άτομα που ενεπλάκησαν σ ’αυτόν. Το Υδροεξπρές αποτελεί παράδειγμα πως όταν υπάρχει ανάγκη, το εργαστήριο του καλλιτέχνη ή ένας χώρος τέχνης μπορεί να μεταλλαχθεί, "συστεγαστεί" και να γίνει κομμάτι οποιουδήποτε μέρους/χώρου με δυνατή ταυτότητα και να μιλήσει γι’ αυτό. Ένα καλλιτεχνικό εγχείρημα με ερευνητική προσέγγιση το οποίο δημιουργήθηκε μέσα από την ανάγκη κατανόησης πλαισίων αλλά και συνεργασίας διαφόρων ατόμων. Ένα υβρίδιο που προέκυψε από την είσοδο σ΄ένα readymade χωρίς να γίνει η παραβίαση του και ιστορικά θα αποτελεί τη συνέχεια μίας χρόνιας εξελικτικής διαδικασίας. Εδώ δεν θα γίνει η προσπάθεια της δημιουργίας μίας εκ νέου κατάστασης ή ενός εκ νέου πλαισίου. Θα λειτουργήσει αντίστροφα. Μέσα από την οικειότητα, αποδομώντας την ταυτότητα του χώρου, θα μιλήσει για ήδη υπάρχοντα πλαίσια, νοοτροπίες, στερεότυπα και θα διερευνήσει θεσμούς, νόρμες και κοινωνικοοικονομικά μοτίβα.