Αν δεχτούμε ότι η πραγματικότητα είναι ένας τόπος καθρεφτίσματος του βλέμματος, αλλά και των φόβων και των επιθυμιών που το ορίζουν, τότε η αναζήτηση στρέφεται προς μια μορφή αφήγησης που θα απαλλάσσει την πραγματικότητα από οποιαδήποτε αξίωση αντικειμενικότητας, και στον εντοπισμό σφαλμάτων που ρίχνουν φως στις ραφές των υπερκείμενων δομών. Αν όπου «πραγματικότητα» βάλουμε τη λέξη «προσομοίωση» - λαμβάνοντας υπ' όψιν την υπόθεση προσομοίωσης του Nick Bostrom σχετικά με το σύμπαν - ίσως για ακόμη μια φορά, να επαναπροσδιορίζεται η σχέση της φωτογραφίας με το πραγματικό.

Το συλλογικό έργο Unfold: Counterfeit / Counterfate προτείνει πολλαπλές μεθόδους παρουσίασης εικόνων από την φωτογραφική δουλειά επτά καλλιτεχνών, ως πολλαπλές αφηγήσεις ενός εσωτερικού δικτύου. Η αξιοποίηση των φυσικών χαρακτηριστικών της εφημερίδας, τα φύλλα που ανεξαρτητοποιούνται και εγκαθίστανται στους τοίχους του εκθεσιακού χώρου, η δυνατότητα που δίνεται στον θεατή να επιμεληθεί τη δική του εκδοχή της ιστορίας, όλα συνδιαλέγονται με το
παράδοξο της αφήγησης που κάνει χρήση της εικόνας. Με μέσο τη φωτογραφική μηχανή, το παρόν έργο επιδιώκει να αναδείξει τα κενά που προδίδουν τον τρόπο κατασκευής της αφήγησης, ενώ ταυτόχρονα δημιουργείται σε ένα περιβάλλον που προφυλάσσεται πιθανώς από τα ίδια.