Δυο ανεξάρτητοι χώροι, η 'Υλη[matter]HYLE στην Ομόνοια και το Space 52 στον Κεραμεικό, ενώνουν τις δυνάμεις τους με τη συνπαρουσίαση δύο εξαιρετικών νέων ζωγράφων, τον Αντρει Νούτσου απο τη Ρουμανία και τον Αντώνη Στοαντζίκη απο την Ελλάδα. Η διπλή αυτή έκθεση που εκτείνεται και στους δύο χώρους, περιλαμβάνει ζωγραφικά έργα και σχέδια, που ερμηνέυουν τις ανθρώπινες εμπειρίες, απο την αφήγηση στη γνώση και απο την εμπειρία στην πνευματικότητα.

Αντρέι Νούτσου
Το έργο στοχεύει στην δημιουργία μιας αντιπαράθεσης ανάμεσα στην ουσία της πνευματικότητας και τον σύγχρονο κόσμο. Η έλλειψη ενδιαφέροντος της σημερινής κοινωνίας, φέρνει την πνευματικότητα σε κόντρα με την καθημερινότητα, με αποτέλεσμα την απόρριψη και την ισχυρή ασυμβατότητα. Στόχος του έργου Μετάνοια είναι να αντιμετωπίσει ένα θέμα το οποίο έχει ήδη συζητηθεί διεξοδικά σε πολλά καλλιτεχνικά ρεύματα, αλλά η παρουσία του παραμελείται από τις σύγχρονες εικαστικές τέχνες. Αναφερόμαστε στο τι είναι πνευματικό και τη θέση του στην σημερινή κοινωνία. Το έργο αναλύει το θέμα εξετάζοντας τη σύνθετη σχέση μεταξύ σώματος και ψυχής. Προκειμένου να αποκτήσουμε γνώση για την ιερή διάσταση, πρέπει πρώτα να αλλάξουμε την αντίληψη μας για αυτή την διάσταση, μια αλλαγή που μπορεί να περιγραφεί με την έννοια της «μετάνοιας». Έτσι, η διαδικασία της «μετάνοιας», που σημαίνει τη διαδικασία μετάβασης από μία υπαρξιακή διάσταση σε μία άλλη, μπορεί να συμβεί ξεκινώντας με μία αισθητική εμπειρία οπτικής ανάγνωσης. Τα έργα φανερώνουν τη σύγκρουση αυτής της μετάβασης ή ακόμα και την έκσταση, που γίνεται δυνατή στο ενδιάμεσο των δύο διαστάσεων. Η έμφαση δεν δίνεται στον τονισμό και στη ζωτικότητα του γύρω κόσμου αλλά στο εσωτερικό φως, εγγενές στην πραγματικότητα αλλά αντιληπτό μόνο σε ένα πνευματικό επίπεδο.

Αντώνης Στοαντζίκης
Η δουλειά του Αντώνη Στοαντζίκη, εστιάζει στην έννοια της αφήγησης (storytelling) και πιο συγκεκριμένα, στους τρόπους που οι ανθρώπινες εμπειρίες επεξεργάζονται μέσω της αφηγηματικής σκέψης ώστε να παράγουν λειτουργική γνώση. Χρησιμοποιεί την αφήγηση ως όργανο ερμηνείας, γνώσης και επικοινωνίας που ο άνθρωπος χρησιμοποιεί στη ζωή του και μέσω αυτής αντιλαμβάνεται, κατανοεί και νοηματοδοτεί τις εμπειρίες του, ενώ ταυτόχρονα σχηματίζει παραστάσεις για τον κόσμο που καθορίζουν τις ενέργειες του. Η αφηγηματική σκέψη μας βοηθάει στην επινόηση μιας συνεκτικής γραμμής, η οποία συνδέει τα τυχαία γεγονότα της ζωής μας και δίνει νόημα στην προσωπική μας, ατελείωτη σειρά από συμπτώσεις. Επιπλέον, η δουλειά του ασχολείται και με τους τρόπους που αφηγούμαστε. Πως αυτοί συνδιαμορφώνονται και καθορίζονται από τις ιστορίες που ακούμε και διαβάζουμε κατά την διάρκεια της ζωής μας. Θεωρεί, ότι σε μεγάλο βαθμό είμαστε ένα “κολάζ” αφηγήσεων που τα κομμάτια του λαμβάνουμε από τις ιστορίες άλλων ανθρώπων. Μέσα από τη δουλειά του προσπαθεί να ερευνήσει, είτε εικαστικά είτε με τον γραπτό λόγο, το πως μας διαμορφώνει ο συνδυασμός αφηγήσεων που λαμβάνουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Γι' αυτό και για την διαδικασία παραγωγής των έργων του δανείζεται ιστορίες άλλων ανθρώπων, τις οποίες αποδομεί σε επιμέρους στοιχεία και τα οποία στη συνέχεια ανασυνθέτω σε μία προσπάθεια να δημιουργήσω νέες αφηγήσεις με προσωπικά σημεία αναφοράς.