Ωμό ουσιώδες ανεπεξέργαστο αυθόρμητο ατόφιο πρωταρχικό ειλικρινές απροσχεδίαστο αμόλυντο άδολο χωρίς διαμεσολάβηση χωρίς πρόσχημα κλπ

ξέρεις κι εσύ ότι το πιο σημαντικό είναι να το νιώθεις και να μη λες ψέματα , οταν πρέπει να μιλήσεις για τον ν εαυτό σου κάθε φορά άλλα.υπάρχει

Η στιγμή που το χέρι φτιάχνει, το μάτι ξεκουράζεται και ο χρόνος αράζει στη γωνία τού άφατος. μπαίνεις μέσα ολοκληρωτικά Σε μια στιγμή χιλιάδες ανόμοια πράγματα γίνονται ένα, φουσκώνουν μέσα στο ίδιο σύστημα μήτρα, ανατρέπεις και πάλι σύμβολα όρια σου εικόνες άυλες, σκέψεις άλλων, τόλμη αυτοοργανώνονται αυτόματα κυτταρικά ενσωματώνοντας την δυναμική τους σε μια κοινή ανώτερη (-) ηλεκτρική ροήσύνθεση που βογγάει να βγει.

Όλα το ίδιο όλα χωρίς νόημα όλα με νέο νόημα όλα μαζί

Οραματίζομαι την αυτή εκσπερμάτιση σαν θεότητα αρχαία άγρια που κρατάει στα χέρια της δυο φίδια από τρίχες χοίρου, από παγωμένη ρητίνη, ένα γλυπτικό αντίστοιχο της καταστροφής-της δημιουργίας-της καταστροφής

π φ ψ Ζώντας κι όχι φυλάγοντας τα νώτα σου ξεμπροστιάζεσαι σφυρίζοντας μελωδίες στρεβλές, λάθος γράμματα χύμα, χτυπώντας συμπληρωματικά κόκκινα λασπωμένα επίτηδες Με βία να βγει αίμα να ποτιστεί γύρω ο κόσμος.

Κι έτσι απόλυτα σκεπτόμενος πρότεινα μια λύση. Το αίνιγμα να γίνει η πράξη και το θέμα κανένα αλλά το μοναδικό: τί κάνω όταν φτιάχνω κάτι.

και μέσα σε συνθήκες αντίξοες, ευτυχώς όμως με πολύ αγάπη από τα έξω, εγώ πιστός στην ουσία της ερώτησης

χωρίς πολλά πολλά, ζήτησα και βρέθηκαν διάφορα όμορφα πράγματα που έχ

Μου έδωσε με χαρά Ένας πλανόδιος ζωγράφος και κανονίσαμε

Σε λίγα τετραγωνικά μέσα άπειρα χρώματα  αφηρημένα σχέδια απόπειρες αφήγησης άμεσης   προ-λογικά σχήματα φετίχ παραδοξότητες και μη

Αφρικανικά γλυπτά τύπου, ούλτραφωβ     σεμέν ορμέμφυτο κι εσύ

με Πωγωνίσιο βλέμμα λύκου που κατεβαίνει στην Πατησίων απ’τα βουνά

βουτώντας στο γκροτέσκο ως τους αγγόνες

Ως την εκκίνηση της πρωτεύουσας ορμής κατασκευής κόσμων

Ως την κατάργηση των ικανοτήτων για χάρη της ειλικρίνειας της πρόθεσης

Ως την καταγραφή της πραγμάτωσης της κάθε τέχνης σε κάτι απτό

π.χ. στη φαγωμένη άκρη μιας κηρομπογιάς, στον τοίχο τον ήδη γεμάτο, στο χέρι που σηκώνει από κάτω μια πέτρα να την κάνει δώρο, για το μάτι.

Γενικά η φάση είναι να δίνεις και να παίρνεις, όπως, πήρα απ ’όλους κάτι

Στον Δ. έδωσα ένα δεκάρικο και τρελάθηκε,

έναν άλλον τον ψάχνουμε (και δεν θα τον βρούμε)

αλλά τουλάχιστον ψάχνουμε

Γι’ αυτό

μοίρασε το μήνυμα και έλα.