Μια εικαστική προσέγγιση του Αθηναϊκού τοπίου, μέσα από προσωπικά βιώματα. Κάθε έργο είναι μια αληθινή ιστορία που όλες τους διαδραματιστήκαν μέσα στο ασφυκτικό, τσιμεντένιο περιβάλλον, συνοικιών της Αθήνας & του Πειραιά. Ένα προσωπικό ημερολόγιο που για σελιδοδείκτες έχει εκκλησίες, προσδιορίζοντας την κάθε περιοχή. Είναι σημεία ‘διακριτά’, όχι απεικονίζοντας την πραγματικότητα, αλλά την σύνοψη των συναισθημάτων του καλλιτέχνη & μέσω της εικονικής αυτής πραγματικότητας, προφανώς & του θεατή. Έπιπλα, αντικείμενα, έντομα & ζώα πρωτοστατούν του αστικού πλέγματος, υπενθυμίζοντας την προσπάθεια μας για έναν αστικό τρόπο ζωής, άλλοτε αυθεντικό & άλλοτε όχι.

Ασκητικότατα & αφαίρεση στην απόδοση του αστικού τοπίου, συμβολισμοί με χιούμορ, μέσα από την κατάθεση των προσωπικών του συμπερασμάτων & αποδοχής πλέον, της πραγματικότητας. Αποδοχής & παραδοχής, που χρειάστηκαν 36 χρόνια εικαστικών διαδρομών, για να αποτυπωθούν. Στις περισσότερες θεματικές του ενότητες αποκρυπτογραφεί το αστικό τοπίο σαν εσωτερική διεργασία. Σήμερα παρουσιάζεται ο περιβάλλον χώρος σαν έκπληξη, με οντότητα θεατρικής δράσης.