Η σειρά “a quiet disorder” είναι μια συλλογή υποκειμενικών στοιχείων. Θραύσματα της πραγματικότητας, ενδείξεις μιας αβέβαιης εποχής, που γίνονται ορατές για μια στιγμή και χάνονται ξανά μέσα στην μεγάλη εικόνα. Ταυτόχρονα, σε μια παράλληλη εμβόλιμη αφήγηση, τα όποια ευρήματα από τον έξω κόσμο αμφισβητούνται. Η παρατήρηση και οι υποψίες στρέφονται προς την αντίθετη μεριά, στον ιδιωτικό χώρο του παρατηρητή, και τελικά στον ίδιο. Μια ιστορία ειπωμένη δύο φορές, και ένα παιχνίδι εναλλαγών της προοπτικής, πρόκειται για την συνομιλία μιας σειράς φωτογραφίας δρόμου, και μιας εσωτερικής άσκησης ανάμεσα σε τέσσερις τοίχους.