Στα έργα των φωτογράφων αυτής της έκθεσης, διακρίνουμε την προσπάθεια τους να αφομοιώσουν τις γνώσεις και τους διαφορετικούς κάθε φορά τρόπους να προσεγγίσουν το ορατό, και να το μετατρέψουν σε φωτογραφία. Ο φωτογράφος οφείλει να γεφυρώσει την απόσταση, ανάμεσα σε αυτό που αντιλαμβάνεται το μάτι και σε αυτό που μπορεί να δημιουργήσει. Η μέθοδος αυτή είναι ευφορική άλλες φορές επώδυνη, εν τέλει λυτρωτική και συντελείται βήμα προς βήμα.
Ο διδάσκων δεν προσπάθησε να υποδείξει, ούτε να συστηματοποιήσει την διδασκαλία με στόχο την επίτευξη ενός σίγουρου αισθητικού στερεότυπου, αλλά να βοηθήσει στην επινόηση και αποκωδικοποίηση που θα οδηγούσε κάθε φορά στην παραγωγή προσωπικού φωτογραφικού έργου.
Ανεξάρτητα από την αξιολόγηση που αναπόφευκτα φτιάχνει ο θεατής και σε ποια βαθμίδα καταχωρεί το κάθε έργο, διακρίνει κανείς την αγωνία του δημιουργού να ορίσει την εικόνα και το ορατό και να ανακαλύψει εκ νέου τον κόσμο.
Στόχος της έκθεσης είναι να παρουσιαστεί όχι μόνο το έργο ως τελικό προϊόν, αλλά να φανεί και ολόκληρη η έρευνα, που κάνει ένας φωτογράφος, για να φτάσει στον στόχο του. Η φωτογραφική διαδικασία, η μέθοδος, προβληματισμοί του και οι ιδέες πιθανόν που κρύβονται πίσω από το έργο του είναι μερικά από τα ζητούμενα.
Η έκθεση αυτή είναι το αποτέλεσμα του σεμιναρίου φωτογραφίας που ξεκίνησε τον Οκτώβρη του 2017 και ολοκληρώθηκε τον Μάη του 2018. Σκοπό είχε την διερεύνηση του φωτογραφικού μέσου, την επίγνωση των δυνατοτήτων αλλά και των περιορισμών του, και ένα μηχανισμό τέτοιο που θα προσδοκούσε σε αυτόνομα φωτογραφικά γεγονότα.