Η γκαλερί ArtZone 42 θα φιλοξενήσει από τις 7 έως τις 23 Ιουνίου την ατομική έκθεση του Αντώνη Γιακουμάκη με τίτλο ‘Explosive Charge’ σε επιμέλεια της θεωρητικού τέχνης Δόμνας Χανουμίδου.
Η επιμελήτρια της έκθεσης σημειώνει σχετικά:
''Σαν άλλες πυριτιδαποθήκες της ψυχής έτοιμες να εκραγούν ανά πάσα ώρα και στιγμή, οι προτομές που «χτίζει» ο Αντώνης Γιακουμάκης πάνω στον καμβά...δεσπόζουν κυρίως χάρη στο συναισθηματικό φορτίο που κουβαλούν. Μορφές σχεδόν τρισδιάστατες, ανεπιτήδευτα σκληρές εκ πρώτης όψεως, αιχμηρές, αναμφίβολα αρσενικές και ρωμαλέες – σε αντιδιαστολή προφανώς με την προηγουμένη ενότητα της δουλειάς του καλλιτέχνη που απεικόνιζε φιγούρες γυναικείες – και με παντελή απουσία ευδιάκριτων χαρακτηριστικών προσώπου (κύριο γνώρισμα εξάλλου της χειρονομιακής γραφής του Γιακουμάκη), στέκουν παρατεταγμένες η μια δίπλα στην άλλη, πάνω στο νοητό βάθρο που τις έχει στήσει ο καλλιτέχνης ως μια στρατιά «φλεγόμενων» αγωνιστών.
Διότι, οι μορφές που αποτυπώνει περίτεχνα ο ζωγράφος φέρουν εντός τους μια φλόγα άσβεστη ως πρωταρχικό υλικό ύπαρξης. Φέρουν εντός τους τη δίνη των συναισθημάτων μιας ζωής, τον πόνο, την θλίψη, τη λύτρωση, το γέλιο, τη μοναξιά, την ανασφάλεια, το θυμό και κάθε δυνατό συναίσθημα που πηγάζει από την ψυχή. Φέρουν εντός τους την σπίθα της δημιουργίας, αυτό το κολασμένο δαιμόνιο της ασίγαστης επιθυμίας του ανθρώπου να γευτεί και ο ίδιος για λίγο, ως άλλος Θεός, την αθανασία. Φέρουν εντός τους τον διακαή πόθο της σαρκικής επαφής με ένα άλλο πλάσμα, αυτό το αρχέγονο ερωτικό παιχνίδι της κατάκτησης...Από αυτή λοιπόν την Πρώτη ‘Υλη είναι πλασμένος ο άνθρωπος που σκιαγραφεί εικαστικά ο Γιακουμάκης, από αυτό το πρωταρχικό εκρηκτικό μίγμα που λαθραία έχει τρυπώσει στα σωθικά του και τον «κατατρώει» διαρκώς, που πάλλεται εναγωνίως μέσα σε ένα κοχλασμό ενστίκτων με μια δύναμη παράτολμη... Μια στρατιά ανδρών με κεραυνό στο βλέμμα, αντάρα στην ψυχή και κόλαση στο αίμα, συμπυκνώνοντας έτσι εικαστικά όλη την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης, την οποία η ποίηση του Νίκου Καρούζου πολύ εύστοχα αποτυπώνει στον ακόλουθο στίχο: «να με σώσουν τα όνειρα ή να με συντρίψουν – ένα τ’ονομάζω».''