Το έργο της Νάγιας Μαγαλιού αναφέρεται σε κοινωνικά και πολιτιστικά θέματα που συχνά αποτυπώνονται μέσω γραπτού λόγου, που αποτελεί βασικό στοιχείο έκφρασης της. Οι λέξεις, με αυτόνομη ή συνδυασμένη παρουσία, ο τρόπος που πλαισιώνονται στο λόγο, και τέλος ο αντίκτυπος που αυτές δημιουργούν είναι κυρίαρχα στοιχεία στην τέχνη της.
Οι προτάσεις που συνθέτει χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους, μεταξύ των οποίων stensils ή, λινογραφίες, αποτυπώνονται με ιδιαίτερη προσοχή και σχολαστικότητα σε ποικίλες επιφάνειες. 
Τα οπτικά και συνθετικά στοιχεία είναι εξίσου σημαντικά με τις γλωσσικές τους αποχρώσεις. Συχνά, η οπτική διάταξη λέξεων και φράσεων επαναλαμβάνεται ώστε να επιτυγχάνεται ένα ρυθμικό αποτέλεσμα. Η Νάγια προσπαθεί ώστε τα επαναλαμβανόμενα σχέδια να δίνουν την αίσθηση της αέναης παλίρροιας.
Σε αυτή την έκθεση, η έννοια της «κλοπής» εμφανίζεται ως τρόπος εξέτασης θεμάτων χρηματικής αξίας, όχι μόνο στην αγορά της τέχνης αλλά και στην ευρύτερη πολιτιστική σφαίρα.
Στο έργο της είναι εμφανής η επιρροή των Theodor Adorno και Max Horkheimer που στο κεφάλαιο «Η Βιομηχανία του Πολιτισμού: Διαφωτισμός ως Μαζική Εξαπάτηση», αναφέρουν ότι «η μαζική παραγωγή πολιτιστικών προϊόντων υποτιμά τη νοημοσύνη του κοινού και θέτει σε κίνδυνο τις ύψιστες μορφές τέχνης». Στη προκείμενη έκθεση, η Νάγια επιλέγει να αμφισβητήσει την έννοια των ανώτερων και κατώτερων μορφών τέχνης, των περισσότερο ή λιγότερο πολύτιμων, με την υπόθεση ότι ο αποφασιστικότερος παράγοντας της «καλής τέχνης» είναι η κλοπή, σε μία ή άλλη μορφή.
Η Νάγια αμφισβητεί τη φύση των «ερωτήσεων». Μπορεί μια καθαρή ερώτηση να καταστεί ενοχλητική; Τολμά κανείς να απαντήσει ευθέως; Τολμά κανείς να είναι έντιμος με τον εαυτό του;
Μέσα από ερώτησεις όπως «τι είναι ένα αντικείμενο;», «τι είναι ένα έργο;», «τι καθιστά κάτι έργο τέχνης;» ανακύπτουν θέματα σχετικά με τις έννοιες «αξία» και «αξίες». Τέλος αναπτύσσεται και μιας μορφής ένταση μεταξύ της αισθητικής της «εγκατάστασης» και της «εγκεφαλικής» συμμετοχής και επιθυμίας του επισκέπτη να δώσει προσωπικές απαντήσεις στα αμφίσημα ερωτήματα που θέτει η καλλιτέχνις. 
Η έκθεση της Νάγιας Μαγαλιού, παρόλο που είναι παροδική και στημένη για τον συγκεκριμένο χώρο, είναι συμπαγής στο επίπεδο της έννοιας που εκφράζει (concept), την ενότητα και τον εσωτερικό ρυθμό των συστατικών της.
Επιμέλεια κειμένου, Λητώ Ζαφειροπούλου (Bahons Fine Art, PGdip Art Therapy, ITC)