Ένα κινούμενο αντικείμενο με τη μορφή μιας μπάλας συγκολλημένο με σύρμα, κινείται στο χώρο σύμφωνα με τους δικούς του νόμους. Ως «αυτόματο» σύστημα (οδηγούμενο από ένα ασύρματο κατσαβίδι), το περιφερόμενο αντικείμενο παίρνει μια τυχαία κατεύθυνση, μέσα στο περιορισμένο πλαίσιο των ορίων του χώρου όπου βρίσκεται. Είναι μια ερευνητική αναζήτηση και βολιδοσκόπηση του χώρου. Σωρευμένα χρώματα στο πάτωμα είναι κατανεμημένα στις ερευνητικές κατευθύνσεις του περιφερόμενου στο δωμάτιο αντικειμένου. Από τη συσχέτιση με την ευτυχή σύμπτωση (ευτύχημα), αναδύεται ένα αργά περιπλεκόμενο, συμπαγές σχέδιο.

Η εγκατάσταση αντανακλά τις κοινωνικές μας δομές. Τίθενται όρια στην ελευθερία και την ατομικότητα για να διατηρηθούν τα συστήματα. Κάθε μικρόκοσμος αποτελεί το δικό του μικρό σύστημα και επομένως είναι μέρος του όλου. Αυτό προσπαθεί να θεματοποιήσει και να οραματιστεί το έργο ως εγκατάσταση.